Samenwerking

Vraagt u zich bij het kijken naar de Tour de France ook wel eens af hoe het komt dat het “jagende” peloton zo goed in staat is om een kopgroep of ontsnapte renner weer in te rekenen? Iedere fietser moet immers gewoon op eigen kracht dezelfde kilometers afleggen. Hoe kan het dan dat het samen sneller gaat? Je levert toch niet meer vermogen omdat je samen fietst?

Een normale fietser levert 100 Watt vermogen (dat is 100 Joule per seconde) en een professionele wielrenner levert 500 Watt vermogen, zo heeft de Fietsersbond uitgezocht. Maar de snelheid die je met dat vermogen kunt bereiken wordt vooral bepaald door externe weerstand. Die externe weerstanden zijn: luchtweerstand, rolweerstand, interne wrijvingsverliezen en massatraagheid. Hier herkent u ook al enige weerstanden die u ook in uw dagelijkse kantooromgeving tegenkomt, of niet? Die weerstanden zijn weer onderverdeeld; zo hangt de luchtweerstand  onder meer af van de luchtdruk (op Alma Ata schaatst het sneller),  de vorm en de snelheid.

Het vermogen dat je moet leveren om de luchtweerstand te overwinnen neemt toe met de derde macht van de snelheid. Dertig procent meer vermogen levert maar tien procent extra snelheid. Uit de wind fietsen in een peloton is dus buitengewoon effectief.

De snelheid die een bedrijf wil maken wordt geremd door dezelfde weerstanden als bij het fietsen: massatraagheid, interne wrijvingsverliezen en snelheidsverlies door een slechte infrastructuur. En de maatregelen zijn vergelijkbaar: gewicht kwijtraken en stoplichten verwijderen. Maar de meest efficiënte wordt vaak onvoldoende benut: samenwerken, elkaar uit de wind houden. Want dat effect is veel groter dan je op het eerste oog zou denken.

Ik wens u een fijne fietstocht.